Kiedy mówimy o zaparciach?

 

Nie każdy, kto myśli, że cierpi na zaparcia, rzeczywiście jest ich ofiarą. Za ogólną normę przyjmuje się oddawanie stolca raz na dwa dni do dwóch w ciągu jednego dnia. Wiele czynników może być odpowiedzialnych za leniwe jelita i spadek częstotliwości oddawania stolca. Najczęstszym jest dieta uboga w błonnik, która powoduje niewystarczającą objętość i płynność treści jelitowej. Mocne parcie może w konsekwencji prowadzić do powstania hemoroidów.

Czynniki predysponujące do występowania zaparć to:

• brak aktywności fizycznej; tylko osoby aktywne fizycznie stymulują ruch mięśni i transport treści pokarmowej;
• tłuste jedzenie – jest zwykle połączone z dietą ubogą w błonnik, cholesterol w jelicie nie zostaje przez błonnik związany, a zbyt duża ilość tłuszczu prowadzi do utwardzonego stolca;
• zatrzymanie stolca – nie jest korzystne tłumienie odruchu oddawania stolca, ponieważ gdy pozostaje on zbyt długo w jelicie, dochodzi do jego kondensacji, a toksyny, które są w nim obecne, zostają wchłonięte przez ściany jelita do organizmu;
• nieprawidłowy czas posiłków – przyjmowanie głównego posiłku między godziną 20 a 23, prowadzi do zaburzeń trawienia, ponieważ jest to czas, w którym organizm nie chce już wykonywać pracy;
• stres, który oddziałuje na współczulny układ nerwowy, a tym samym tłumi procesy fizjologiczne.
• niektóre zioła – mogą sprzyjać zaparciom, a należą do nich, choć trudno w to uwierzyć, nawet niektóre środki przeczyszczające.

 

Środki przeczyszczające

Stosowanie środków przeczyszczających może być przyczyną zaparć. Leki te wspomagają przedostanie się niektórych związków minerałów i dużej ilości wody do światła jelita. Powoduje to pęcznienie treści jelitowej, napinanie ściany jelita oraz jego pobudzenie (nadużywanie środków przeczyszczających powoduje koniczność coraz silniejszej stymulacji jelita, aby doprowadzić do oddania stolca, w końcu pacjent nie może go oddać bez zażycia leku przeczyszczającego – przyp. tłum.). Jednocześnie substancje roślinne hamują wchłanianie minerałów i wody z jelita grubego. Powoduje to podwójną stratę – minerałów wchłonięte z przewodu pokarmowego.

Co naprawdę pomaga na zaparcia?

Przepis numer jeden – prawidłowa dia etopisana w tej książce! Należy przede wszystkim pamiętać, że tłuszcz, cukier, biała mąka, duże ilości mleka, mięsa i kiełbasy, nie wprowadzają do organizmu błonnika niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania jelit. 

Przepis numer dwa – kto akurat rozpoczyna zdrową dietę i ma trudności z przystosowaniem się, powinien w ciągu dnia wypijać 3 l napojów (herbata, woda), a przede wszystkim rano na czczo wypijać szklankę zimnej, ewentualnie letniej wody, co w ciągu godziny powinno wywołać parcie na stolec.

Przepis numer trzy – wystarczająca aktywność fizyczna wspiera naturalne ruchy jelita i transport treści pokarmowej.

Przepis numer cztery – regularność. Spróbuj odwiedzić toaletę każdego dnia o tej samej porze, najlepiej rano. Nie stresuj się. Spróbuj się zrelaksować.

 

Gdy flora jelitowa zostaje zaburzona 

Zaparcia są oznaką tego, że substancje odżywcze w jelicie cienkim nie zostały wchłonięte. W ten sposób resztki jedzenia dostają się

do jelita grubego, gdzie stają się pożywieniem dla szkodliwych bakterii. W takim przypadku mówimy, że flora jelitowa została zaburzona.

Zagrożenie rakiem poprzez zaparcia

Tutaj, po raz kolejny, zamyka się jedno z wielu błędnych kół zakwaszenia – niekontrolowany rozwój niewłaściwej flory bakteryjnej jelita. Nieprawidłowa flora jelitowa, podobnie jak zakwaszone środowisko, prowadzi do tworzenia się rakotwórczych nitrozoamin. Im bardziej flora jelitowa jest zaburzona, tym mniejsze są zdolności

 „dobrych” bakterii do rozkładania i neutralizacji tych toksyn rakowych. Innymi słowy – duża konsumpcja mięsa i białka prowadzi do powstania toksycznego środowiska w obrębie jelita grubego, a zaparcia mnożą tylko skutki tego stanu. Zła dieta jest przyczyną 30–35% wszystkich nowotworów. Na pierwszym miejscu wśród kancerogenów znajdują się takie toksyny jak alkohol i nikotyna, ale także częste jedzenie potraw z grilla i wędzonki.

Wykazano, że przed rakiem chroni błonnik pokarmowy, witaminy B i C oraz beta-karoten. Podejrzewa się, że również owoce i warzywa mogą chronić organizm przed rozwojem choroby nowotworowej, podobnie zresztą jak ryby i pierwiastki śladowe, takie jak: wapń, selen, kwas foliowy i metionina.